Vera İçin – Nazım Hikmet RAN Şiirleri

VERA İÇİN

Bir ağaç var içimde
fidesini getirmişim güneşten.
Salınır yaprakları ateş balıkları gibi
yemişleri kuşlar gibi ötüşür.

Yolcular füzelerden
çoktan indi içimdeki yıldıza.
Düşümde işittiğim dille konuşuyorlar,
komuta, böbürlenme, yalvarıp yakarma yok.

İçimde ak bir yol var.
Karıncalar buğday taneleriyle
bayram çığlıklarıyla kamyonlar gelir geçer
ama yasak, geçemez cenaze arabası

İçimde mis kokulu
kızıl bir gül gibi duruyor zaman.
Ama bugün cumaymış, yarın cumartesiymiş,
çoğum gitmiş de azım kalmış, umurumda değil

Vera’nın Resmi – Nazım Hikmet RAN

VERA’NIN RESMİ

Kimseler yapamaz senin resmini
Kıyıdan açılanın tanyerinden esenin
Aramasınlar seni renklerin atlıkarıncasında
Dayanmış tahta parmaklığa bir bağ taraçasında iklimler

Bizden en uzak gezegenin kederi
Aramasınlar seni uyaklarında ışıkla gölgenin
Sen oyunun dışındasın oylumların da yüzeylerin de
Bir yerlerde bir sevinç günün birinde fışkırır

Kimseler yapamaz senin resmini
Kıyıdan açılanın tanyerinden esenin
Sen kendi resmini kendin de yapamazsın
Gümüş kanatlı bir balık sıçrıyor enginde

Aynaların içine girip ötelere gitme boşu boşuna
Yitirilmiş erkekler gelir kadınlar koğuşuna geceleri
Sen kendi resmini kendin de yapamazsın
Bir açılıp bir kapanır kapılar yüreğinde

Senin resmini ben yapacağım.

“Vera’nın Resmi”, Nazım’ın 04 Mayıs 1962 yılında  eşi Vera için yazdığı bir şiirdir.
Vera Tulyakova Hikmet, Nazım Hikmet’in 1960 ‘da Moskova’da evlendiği son eşidir. Nazım, eşi Vera’ya bir çok şiir yazmıştır.

Vera ya – Nazım Hikmet RAN

VERA YA

moskova’nın 110 kilometre doğusunda
oka ırmağından öğrendim gümüş türküsünü ırmakların
durup dinlemeden akıp gitmenin ululuğunu
ırmak gemilerinden suya düşen ışıkların çağrısını uzaklara
oka ırmağından öğrendim hasretlerinin dalgın deliliğini.
yaz geceler oka ırmağı
ince kumları ve sedefleriyle
ak bir kadını yıkayarak
aktı odamda kalın kütüklerin arasından
yaz geceleri düşmedi dallarından zamanların yaprakları
gitmeden gittim adını hala bilmediğim topraklara

“Vera ya”, Nazım’ın 16 Temmuz 1960 yılında son eşi Vera için yazdığı bir şiirdir.
Nazım’ın eşi Vera’ya son vasiyeti; çok özlediği, hasret kaldığı memleketini gidip görmesi olmuştur. O’da, 9. TÜYAP Kitap Fuarı dolayısıyla bir Yayınevinin konuğu olarak on günlüğüne İstanbul’a geldi. Nâzım’ın hasretimin şehri dediği İstanbul’a ilk gelişiydi bu Vera’nın. Vera İstanbul’da bir muhabirle yaptığı röportajında; Eşinin ülkesini ne denli sevdiğini ve özlediğini, kendisene de Türkiye sevgisini nasıl aşıladığını şöyle anlatıyor;
“Nâzım beni Türkleştirdi bir anlamda.  Hâlâ evimde Türk yemekleri pişer. Bana Türk edebiyatı ile ilgili birçok şeyi açıkladı, anlattı. Onları bana sevdirdi.
Çünkü Nâzım Türkiye ile ilgili ne bulsa toplar getirir, bana anlatırdı. Bunun için çok yakından tanıyorum birçok şeyi. O, sürekli Türkiye yi aradı, tabii onunla birlikte ben de… “

Nazım Hikmet'in En Güzel Sözleri- Resimli Sözleri

Nazım Hikmet Anlamlı Sözleri – Nazım Hikmet Aşk Sözleri - Nazım Hikmet Özgürlük Sözleri - Nazım Hikmet Tarafından Söylenmiş Güzel Sözler, Nazım Hikmek Aşk Sözleri ve Anlamlı Sözleri

Dost Uğrunda Ölmek Kolay, Fakat Uğrunda Ölünecek Dostu Bulmak Zordur.

Cebimde Yoktu ! Yüreğimden Verdim.

O Bensizliği Göze Aldysa, Ben Onsuzluktan Birşey Kaybetmem.

Yürekli Bir Kadının Başı, Yüreksiz Bir Erkeğin Omuzuna Ağır Gelir!

İnsαn Birisiyle Yαşlαnmαlı, Birisi Yüzünden Değil!

Yaşamak Ümitli Bir Iştir, Sevgilim.Yaşamak: Seni Sevmek Gibi Ciddi Bir Iştir.

Biz Başka Severdik. O Yüzden Başka Sevemedik.

Bence Sen De Şimdi Herkes Gibisin.

Pişman Değilim Yaşadıklarımdan, Öfkem Belki De Yaşayamadıklarımdan…

Aşk, Bazen Gitmekle Kalmak Arasında Verdiğin En Büyük Savaştır. Sevmeyenin Aklı, Gerçekten Sevenin Kalbi Kazanır Bu Savaşı.

Büsbütün Unuttum Seni Eminim, Maziye Karıştı Şimdi Yeminim, Kalbimde Senin Için …Yok Bile Kinim, Bence Sen De Şimdi Herkes Gibisin.

Sevmek, Sevdiğin Kişiyle Birlikte Olmak Değildir Unutma! Çünkü Aşk; Onunla Yaşamak Değil, Onu Yaşamaktır Aslında.. .

Kimselere Anlatamadım ..Kendime Bile ..Ola Ki Ağzımdan Kaçırır, Bir Daha Tutamam Seni.

Kadınlarımızın Yüzü Acılarımızın Kitabıdır. Acılarımız, Ayıplarımız Ve Döktüğümüz Kan Karasabanlar Gibi Çizer Kadınların Yüzünü.

Yapraklara Dallara, Yeşillere, Allara, Nice Nice Yıllara Gülüm, Nice Nice Yıllara. Yaprak Dala, Al Yeşile Yaraşır, Gayrı Bundan Böyle Vermem Seni Ellere.

Bir Meltem Olacak Rüzgarım Dahi Kalmadı Benim. Dağlara Çarptım Her Esişimde. Yollara Küfrettim Her Gidişinde.

Önemli Olan Zamana Bırakmak Değil, Zamanla Bırakmamaktır.

Büyük Bir Hayal Kırıklığı Yaşayıp Ben Artık Kimseyi Sevemem Deme! Unutma Ki, En Güzel Çiçekler Mezarlıklarda Yetişir.

İnsanlar Işine Gelince Değil De Vicdanına Değince Iyilik Yapsalardı; Bugün Çıkar Ilişkileri Değil, Gerçek Sevdalar Yaşanırdı !

Benim Kelime Hazinem Çok Geniştir, Derdim. Senin Bir Kelimene Yetemedim ; Git, Ne Demekti Sevgilim ?

Yolunu Beklerken Daha Dün Gece, Kaçıyorum Bugün Senden Gizlice. Kalbime Baktım D…A Işte Iyice; Anladım Ki Sen De Herkes Gibisin!

Artık Şaşırtmıyor Beni Dostun Kahpeliği, Elimi Sıkarken Sapladığı Bıçak.Nafile, Artık Kışkırtamıyor Beni Düşman.

Birgün Bensizlik Çalar Kapını. Benli Dünleri Düşünür, Avunursun… Sanma Ki Yalanlar Içinde, Ben Gibi Bir Doğru Bulursun …

Bazen Önemli Olmamalı Gidecek Olan Yada Gelmeyen. Çünkü Bazen, Başlaman Gerekir Her Şeye Yeniden.

Korkma Bana Âşık Olmaktan Ya Da Çekip Gitmekten. Çünkü Kalbimdeki Hiçbir Cesedi Sahipsiz Bırakmadım Ben.

Artık Ne Geri Gelmeni Beklerim Ne De Ben Gelirim. Nasılsa Ben Bir Şey Kaybetmedim, Sen Bensizliği Seçtin. Karar Senin.

Her Gelen Sevmez Ve Hiçbir Seven Gitmez Unutma. Bil Ki; Giden Dönüyorsa Sevdiğinden Değil, Kaybettiğindendir Aslında!

Ne Acıdır Insanın Bildiğini Anlatamaması. ‘Ben’ Deyip Susması, ‘Sen’ Deyip Ağlamaklı Kalması.

Ne Kadar Seviyorsun Dersen ; O Kadar Işte.. Tavanı Kadar Sokağın Ve Dibi Kadar Cehennemin…

Döğüşebilirim, Doğru Bulduğum, Haklı Bulduğum, Güzel Bulduğum Herşey Için, Herkes Için, Yaşım Başım Buna Engel Değil.

Korkma Giderken ‘B’yi Alıyorum, Gerisini Sana Bırakıyorum. Nede Olsa Sen Bitirdin B/Izi. Öyleyse Sende Kalmalı ‘Izi’..

Kelebek Misalidir Aşk; Anlamayana Ömrü Günlük, Anlayana Bir Ömürlük!

Ve Sana Söylemek Istediğim En Güzel Söz: Henüz Söylememiş Olduğum Sözdür.

Koşuyor Altı Yaşında Bir Oğlan, Uçurtması Geçiyor Ağaçlardan, Siz De Böyle Koşmuştunuz Bir Zaman. Çocuklara Kıymayın Efendiler.

Durup Dururken Hiç Bitmeyecekmiş Gibi Bağlanıyorum Başladığım Güne Ve Her Seferinde Sen Çıkıyorsun Suyun Yüzüne.

Evet.. Belki Umudum Kalmadı Geleceğimden; Ama Asla Pişman Değilim Geçmişimden.

Hani Derler Ya Ben Sensiz Yaşayamam Diye İşte Ben Onlardan Değilim Ben Sensiz De Yaşarım; Ama Seninle Bir Başka Yaşarım…

Vicdanla Birlikte, Şeref Ararım Ben Sevdiklerimde. Her Zaman Doğru Değildir Elbet Seçimlerim; Zaman Gelir, Şerefsizleri” De Severim..

Ellerine Dokunmak Isterim, Dokunamam Arkasından Camın. Ben Bir Şaşkın Seyircisiyim Gülüm, Alacakaranlığımda Oynadığım Dramın.

İnsan Ya Hayrandır Sana, Ya Düşman. Ya Hiç Yokmuşsun Gibi Unutulursun, Yada Bir Dakika Bile Çıkmazsın Akıldan.

Hapşurduğumda; Çok Yaşa, Iyi Yaşa Yerine Benimle Yaşa Deseydi Keşke. Bende; Sende Gör Değilde, Emrin Olur Deseydim Sessizce.

Hoş Geldin! Biz Bıraktığın Gibiyiz. Ustalaştık Biraz Daha Taşı Kırmakta,Dostu Düşmandan Ayırmakta…

Ne Kötüdür Insanın Aklıyla Yüreği Arasında Çaresiz Kalması. Ne Kötüdür Ona An Kadar Yakın, Bir Asır Kadar Uzak Olması !

Pişman Değilim! Sadece Dön Bak Arkana; Ne Için, Nelerden Vazgeçtin? Neler Dururken, Sen Neyi Seçtin.

Ne Ben Sana Kızarım, Ne De Zatın Zahmet Edip Bana Küssün. Artık Seninle Biz, Düşman Bile Değiliz.

Benim Sevdasında Bencil; Ama Yüreğinde Sağlam Sevdiğim. Aklıma Gelişini Seveyim: Ne Güzel Darma Duman Ediyorsun Beni.

Kimi Insan Otların Kimi Insan Balıkların Çeşidini Bilir Ben Ayrılıkların. Kimi I…Nsan Ezbere Sayar Yıldızların Adını Ben Hasretlerin.

Ben Hem Kendimden Bahseden Şiirler Yazmak Istiyorum, Hem Bir Tek Insana, Hem Milyonlara Seslenen Şiirler.

Sen Benim Sarhoşluğumsun, Ne Ayıldım, Ne Ayılabilirim, Ne Ayılmak Isterim!

Özledin, Içtin, Ağladın, Güldün, Şarkılar Söyledin, Şiirler Yazdın. Peki O Ne Yaptı ? Deme. Herkes Kendinden Sorumludur Aşkta.

Bilmezden Gelişim, Aptala Yatışım Kaybetme Korkumdan Değil; Karşımdakilerin Yalan Söyleme Potansiyellerine Olan Merakımdandır.

Belki Ben Sana Sevmeyi Öğretemem , Ama Sen De Bana , Unutmayı Öğretmezsin . Belki Ben Sana Kavuşmayı Öğretemem, Ama Sen De Bana , Ayrılığı Öğretemezsin.

Yani, Öylesine Ciddiye Alacaksın Ki Yaşamayı,Yetmişinde Bile, Mesela, Zeytin Dikeceksin. Hem De Öyle Çocuklara Falan Kalır Diye Değil,Ölmekten Korktuğun Halde Ölüme Inanmadığın Için.

Gelinler Aynada Saçını Tarar, Aynanın Içinde Birini Arar. Elbet Böyle Sizi De Aradılar. Gelinlere Kıymayın Efendiler.

Geliyorum Dedi. Benden Bile Kovdum Beni. Ama Ne O Geldi Ne De Kovduğum Ben Geldi Geri. Sensizdim Bir De Bensiz Bıraktın Beni.

Gökyüzünde Atomlu Tek Bulut Kalmayıncaya Kadar, Malı Mülkü, Aklı Fikri, Canı Neyi Varsa Verebilmeli Büyük Hürriyete Şiirlerimiz.

Arkadaşlık Ağaca Benzer,Kurudu Mu Bir Daha Yeşermez.

İnsanların Kanatları Yok,Insanların Kanatları Yüreklerinde.

Içimde Ikinci Bir Insan Gibidir Seni Sevmek Saadeti.

Sende, Ben, Imkânsızlığı Seviyorum, Fakat Asla Umutsuzluğu Değil.

Ya Ölü Yıldızlara Götüreceğiz Hayatı,Ya Da Ölüm Inecek Yeryüzüne.

Yaşamak Bir Ağaç Gibi Tek Ve Hür Ve Bir Orman Gibi Kardeşçesine.

En Fazla Bir Yıl Sürer Yirminci Asırlarda Ölüm Acısı.

Düşmana Inat Birgün Daha Fazla Yaşayacaksın.

Gökyüzünü Başımın Üstünde Görmek Bana Yasak.

Ölüm Kendinden Önce Bana Yalnızlığını Yolladı.

Geçtim Putların Ormanından Baltalayarak, Ne De Kolay Yıkılıyorlardı.

Kim Bilir.. Masalınızın Kahramanı, Başka Bir Hikayenin Figüranı Olmaya Gitmiştir Belki De.

Benim Gönlüm Bir Kartaldır.

İçimde Mis Kokulu Kızıl Bir Gül Gibi Duruyor Zaman.

Mesele Esir Düşmekte Değil,Teslim Olmamakta Bütün Mesele.

Ve Aynı Ihtirasla Tekrar Ediyorum Yine.Onlar Ki; Toprakta Karınca,Su Da Balık, Havada Kuş Kadar Çokturlar.Korkak,Cesur,Cahil Ve Çocukturlar.

Gerçek Yaşamdan Kaçan Ve Onunla Bağıntısız Konuları Işleyen Kimse,Saman Gibi Anlamsızca Yanmaya Yargılıdır.

Sen Yanmasan,Ben Yanmasam,Biz Yanmasak Nasıl Çıkar Karanlıklar Aydınlığa?

Dörtnala Gelip Uzak Asya’dan Akdenize Bir Kısrak Başı Gibi Uzanan Bu Memleket Bizim.

Tahir Olmak Da Ayıp Değil Zühre Olmak Da,Hattâ Sevda Yüzünden Ölmek De Ayıp Değil.

Gerçek Şair Kendi Aşkı,Kendi Mutluluğu Ve Acısıyla Uğraşmaz.Şiirlerinde Halkının Nabzı Atmalıdır.

O, Yalnız Ağaran Tanyerini Görüyor Ben, Geceyi De Sen, Yalnız Geceyi Görüyorsun, Ben Ağaran Tanyerinide.

Ben Türk Dillinin Şairiyim. Hayatımı Buna Adadım.

Bir Senfoni Vardı Kulağımda Çalınan,Bitti Artık Hepsi.

Serçe Gibisin Kardeşim.

Giderayak Işlerim Var Bitirilecek, Giderayak.

Kararmasın Yeter Ki;Sol Memenin Altındaki Cevahir!

Boğazlanan Bir Çocuğun Kanı Gibi Aktı Zaman.Sonra Resmen Kapandı O Fasıl,Şimdi Üçüncüden Bahsediyor,Amerikan Doları Fakat Gün Işıdı Herşeye Rağmen.

Ben Içeri Düştüğümden Beri Güneşin Etrafında On Kere Döndü Dünya.

Şimdi On Yaşına Bastı.Ben Içeri Düştüğüm Sene Ana Rahmine Düşen Çocuklar.

Yeni Meydanlar Açılmış Uzaktaki Şehrimde.

Pamuk Gibiydi Bembeyazdı Ekmek.

Yazılarım Otuz-Kırk Dilde Basılır, Türkiye’mde Türkçemle Yasak!

Ve Gayrisi Mesela Benim On Sene Yatmam Laf-I Güzaftır.

Nazım Hikmet Vatan Hainliğine Devam Ediyor Hala.

Vatan Çiftliklerinizse,Kasalarınızın Ve Çek Defterlerinizin Içindekilerse Vatan,Vatan, Şose Boylarında Gebermekse Açlıktan,Vatan, Soğukta It Gibi Titremek Ve Sıtmadan Kıvranmaksa Yazın,Fabrikalarınızda Al Kanımızı Içmekse Vatan,Vatan Tırnaklarıysa Ağalarınızın,Vatan, Mızraklı Ilmühalse, Vatan, Polis Copuysa,Ödeneklerinizse, Maaşlarınızsa Vatan,Vatan, Amerikan Üsleri, Amerikan Bombası, Amerikan Donanması Topuysa,Vatan, Kurtulmamaksa Kokmuş Karanlığımızdan,Ben Vatan Hainiyim.

Benim Idealimdeki Rejim Olsa, Ben De Seni Astırırdım. Sonra Da Darağacının Altına Oturup Hüngür Hüngür Ağlardım! (Necip Fazıl’ın ‘Benim Idealimdeki Rejim Olsa Seni Astırır, Sonra Da Mezarını Türbe Yaptırırdım’ Sözüne Cevaben)

66 Santimetre Karede Gülüyor, Ağzı Kulaklarında, Amerikan Amirali.Amerika, Bütçemize 120 Milyon Lira Hibe Etti, 120 Milyon Lira.”Amerikan Emperyalizminin Yarı Sömürgesiyiz,Dedi Hikmet.

Memleketimi Seviyorum:Çınarlarında Kolan Vurdum, Hapisanelerinde Yattım.Hiçbir Şey Gidermez Iç Sıkıntımı Memleketimin Şarkıları Ve Tütünü Gibi.

Memleketim:Bedreddin,Sinan,Yunus Emre Ve Sakarya,Kurşun Kubbeler Ve Fabrika Bacaları Benim O Kendi Kendinden Bile Gizleyerek Sarkık Bıyıkları Altından Gülen Halkımın Eseridir.

Topraktan Öğrenip Kitapsız Bilendir.Hoca Nasreddin Gibi Ağlayan,Bayburtlu Zihni Gibi Gülendir.Ferhad’dır.Kerem’dir.Ve Keloğlan’dır.

Tavşan Korktuğu Için Kaçmaz,Kaçtığı Için Korkar.

Antepliler Silâhşor Olur,Uçan Turnayı Gözünden,Kaçan Tavşanı Ard Ayağından Vururlar.

Bu Göl İznik Gölüdür.Durgundur.Karanlıktır.Derindir.Bir Kuyu Suyu Gibi Içindedir Dağların.

Yağmur Yağıyordu Boyuna.Sözü Onlar Alıp Dediler Ona :”Daha Pazar Kurulmadı Kurulacak.Esen Rüzgâr Durulmadı Durulacak.Boynu Daha Vurulmadı Vurulacak.

İki Şey Var Ancak Ölümle Unutulur,Anamızın Yüzüyle Şehrimizin Yüzü.

Şair Başarılı Olmak Için,Yapıtlarında Maddi Yaşamı Aydınlatmak Zorundadır.

Nabzını Boşlukta Sayan Bir Gece.

Yoldaşlar, Nasib Olmazsa Görmek O Günü, Ölürsem Kurtuluştan Önce Yani, Alıp Götürün Anadolu’da Bir Köy Mezarlığına Gömün Beni.

Yoldaşlar, Ölürsem O Günden Önce Yani, Öylece Gibi De Görünüyor, Anadolu’da Bir Köy Mezarlığına Gömün Beni, Ve De Uyarına Gelirse, Tepemde Bir De Çınar Olursa, Taş Maş Da Istemez Hani.

Matematik, Sibernetik, Fizik, Müzik, Tüm Bunlar, Eninde Sonunda, Sadece, Insanlar Şiir Okumayı Öğrensinler Ve Anlasınlar Diye Gereklidir.

Ne Ben Sezarım, Ne De Sen Brütüssün.Ne Ben Sana Kızarım Ne De Zatın Zahmet Edip Bana Küssün.Artık Seninle Biz,Düşman Bile Değiliz .

HASRET - NAZIM HİKMET ŞİİRLERİ

HASRET  - NAZIM HİKMET'İN EN GÜZEL ŞİİRLERİ

Denize dönmek istiyorum!
Mavi aynasında suların:
boy verip görünmek istiyorum!
Denize dönmek istiyorum!

Gemiler gider aydın ufuklara gemiler gider!
Gergin beyaz yelkenleri doldurmaz keder.
Elbet ömrüm gemilerde bir gün olsun nöbete yeter.
Ve madem ki bir gün ölüm mukadder;
Ben sularda batan bir ışık gibi
sularda sönmek istiyorum!
Denize dönmek istiyorum!
Denize dönmek istiyorum!

BİR AYRILIŞ HİKAYESİ - NAZIM HİKMET ŞİİR

BİR AYRILIŞ HİKAYESİ - NAZIM HİKMET ŞİİRLERİ

Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...